Beste lezers,

ik heb beloofd dat ik een verslag zou doen van een weekendje London samen met zoonlief
Vincent. Voordat we vrijdag vertrokken richting Hoek van Holland heb ik ervoor gezorgd dat de
voorkant van ons huis (beneden) helemaal in de tjet is gekomen. Het resultaat is prachtig. Blij dat ik dit nog heb kunnen doen.

Vrijdag dus met de boot naar Harwich. We waren op tijd aan boord en we mochten meteen
aanschuiven voor het diner dat we bijgeboekt hadden. Na de heerlijke maaltijd hebben we aan
dek het vertrek uit Hoek van Holland meegemaakt. Dan gaat mijn marinebloed toch weer wat
harder stromen en mijn marinehart wat sneller tikken, heerlijk dat varen. Na vertrek zijn we vrij
snel naar ons hutje gegaan en zijn we lekker gaan snurken, ik sowieso volgens Vincent zijn
feedback. De volgende ochtend was het al om half 7 overal oftewel het hele schip wakker gemaakt
met verschillende mededeling en bijzonderheden over het ontbijt en debarkeren. Na een
ontbijtje zijn wij van boord gegaan en we liepen zo de trein in, nul controle op de tickets, ook de
terugweg niet, bijzonder. Via de trein en de metro arriveerden we bij ons hotel en hebben we
onze spullen afgegeven. Van daaruit zijn we London gaan verkennen. In de middag hebben we
een rondvaart gemaakt over de Thames. Bij de Tower Bridge zijn we uitgestapt en daar was een
soort foodtruck-festival maar dan waren de foodtrukcs vervangen door tentjes, ook goed. We
hebben daar heerlijk in de schaduw gezeten want wat was het warm! Na de terugreis met de
rondvaartboot waren we er wel een beetje klaar mee en zijn naar het hotel vertrokken. Even
opfrissen en ergens een hapje scoren. Toevallig zat schuin tegenover ons hotel een nieuw
Italiaans restaurant, hier hebben we dan ook heerlijk gegeten met als toetje een cafe doppio.
De zondag zijn we wat meer op de pleinen geweest en hebben we vooral veel op terrasjes
gezeten. Aan het eind van de dag weer met de metro en trein terug naar Harwich en weer op de
boot gestapt. Aan boord hebben we weer heerlijk zitten dineren en na de maaltijd moesten we
echt gaan slapen. Vincent had al twee nachten wakker gelegen van mijn gesnurk dus die wilde wel
een paar uurtjes maken. Na aankomst in Hoek van Holland zijn we naar huis gereden en kijken we
terug op een heerlijk weekend. We hebben fijne gesprekken gehad en best wel veel gelachen.
Vincent had gedacht dat het, vwb de gesprekken, een zwaar weekend zou worden maar achteraf
was het vooral erg leuk en gezellig.

Afgelopen week moest ik echt bijkomen van het intensieve weekend. Ik heb niet zo veel gedaan.
De neuropathie in mijn handen en voeten neemt niet echt af. Lopen en dingen vastpakken blijft
pijnlijk, ik had gehoopt dat dit sneller zou afnemen. Ik heb voornamelijk thuis gezeten en ik merk
dat ik in zo’n periode teveel aan het nadenken ben. Nadenken over wat gaat komen en hoe dat
eruit gaat zien. Er moeten ook nog wat zaken geregeld worden dus moeten we maar wat
afspraken gaan plannen. Het is zo raar dat we nu niets aan de ziekte doen en eigenlijk afwachten
hoe de tumor en uitzaaiingen zich gaan herstellen de komende 3 maanden. Ik ben zelf wat
medicatie aan het afbouwen. Die medicatie waar ik zo’n dikke kop en buik van krijg. Van de week
tikte ik de 98 kilo aan, samen met de aanblik in de spiegel word ik daar niet gelukkig van. Sterker
nog, ik baal daar enorm van, het ziet er niet uit. Dus medicatie minderen en in beweging blijven
en maar hopen dat ik onder de 100 kg blijf.

Afgelopen vrijdag zijn we naar Apeldoorn geweest, een BBQ en gezellig samenzijn bij Peter. Samen
met Ron, Martin en echtgenotes hebben we heerlijk zitten kletsen, een drankje gedronken en
genoten van grillmaster Peter zijn kunsten. Het was heerlijk en gezellig.

Verder heb ik niet zo veel ontwikkelingen te melden. Het is rustig op medisch gebied, het is vooral
onrustig in mijn hoofd.

Tot de volgende keer, grtz, Walter.